حاشیةالتحریر:

1. اگر می‏خواهید مِی نخورده مست شوید، اسپیکر را روشن، ولومش را زیاد، دو دست را آماده و این مولودی را با صدای باسم بشنوید؛ بترکونه! البته اگر نتوانستید قِر ذخیره شده در کمرتان را کنترل کنید، زیاد عذاب وجدان نگیرید چون که حرکات موزون بدن از نظر برخی علما در موارد خاصی بلا اشکال است. این هم محض توجه دوستان صَبَحکُم اللهی و دوستانی که ما را دُگمه مذهبی می دانند!

2. یک دوربین مخفی جالب شب ولادت در اخبار بیست و سی پخش شد. مرد جوانی از عابرین می پرسید برای مادرم چه کادویی بخرم؟ پاسخها جالب بود. جنس مذکر اکثرا نام کادوهای مادی را ذکر می‏کرد اما پاسخ برخی مادران پا به سن گذاشته انصافا چشم را نم‏ناک می کرد: مادرت رو بوس کن، مادر توقعی نداره، کارش رو با عشق انجام داده، احترام بذار و... اگر من بودم می گفتم کف پای مامانتو ببوس، چرا که:«الجنة تحت اقدام الامهات» بماند که خودم...

3. هوا بس ناجوانمردانه گرم است! خدا رحم کرد ما دختر نشدیم، صبر و تحملی هم دهد به محجبات به‏خصوص از نوع پوشیه‏ای روبنده‏ایش. ولی انگاری این طرح ارتقا امنیت اجتماعی کمی اثر کرده، وگرنه معلوم نبود امسال چشم‏مان به چه خلائقی منور می‏شد، سردار چرا ضد حال زدی آخه؟:دی. آدم-از نوع مَردش-بعضی وقتها این لامسلمونهای اجنبی را با لباسها و تیپهای عجیب و غریبشان می‏بیند اما تحریک نمی‏شود، اما نمی‏دانم چه سری است که آستانه تحریک کنندگی شُل حجابان وطنی اینقدر بالاست که برخی اوقات اجنبی‏ها هم انگشت به دهان می مانند. راستی گفتم پوشیه، این ایام به برکت حضرت معصومه سلام الله علیها و حضور زائران عرب شیعه در شهر قم، چهره این شهر حسابی پوشیه‏ای شده، وقت کردید سری بزنید.

4. یک سوال دارم از نماز شب خوان‏های حرفه‏ای. این ایام که اذان صبح حدود ساعت سه نیمه شب است، چه‏کار کنیم تا نماز شب‏مان قضا نشود؟ شب ساعت نُه بخوابیم ساعت سه بیدار شویم؟ یا اینکه تا ساعت سه بیدار باشیم و بعدش بخوابیم، یا اینکه اصلا نماز شب نخوانیم، یا اینکه... بابا نماز صبحت را بچسب غذا نشود، شبش پیش کش!!!

5. و اما بحث مُتعه یا ازدواج موقت یا همان صیغه خودمان، چند وقتی است بدجور برخی اذهان و افکار و افراد و رسانه ها من جمله وبلاغها را مشغول خود کرده بود. از آنجا که بنا نداشته وارد بحث های فراگیر و کلیشه ای و تکراری شویم، نظری در این باره نمی دهیم، چرا که اصلا نظری در این باب نداریم! آخر آدم تا وقتی که چیزی را عملا تجربه نکرده باشید که واقعا نمی تواند به عُمق و کُنح محاسن و معایبش پی ببرد. حقیر هم چون که تا به‏حال توفیق ازدواج نه از نوع دائم و نه از نوع موقت را نداشته‏ام ترجیح می‏دهم سکوت کنم و حرفی نزنم. اما یک حس مردانه می‏گوید یحتمل چیز بدی نباشد و شیرین است:دی.

ولی متاسفم برای آن عده که مسلمان شیعه‏اند و مُتعه را معادل فاحشه‏گری اسلامی می پندارند، حرف امثال بهرام مشیری ضد دین و مِنَشه امیر صهیونیست را تکرار می کنند. اینان نه حکم دین را خوب فهمیده اند و نه فاحشه گری(sex working) را خوب می شناسند. البته خودم با علنی و رسمی کردن و اختصاص جایگاه های خاص برای متعه موافق نیستم، چونکه نتیجه اش در جامعه فعلی می شود مثل چادرهای ملی که نه تنها مانتویی ها را چادری نکرد بلکه برخی چادریون را هم از اصالت انداخت. آن‏که دین و ایمون سرش نمی‏شود که دیگر دنبال این نیست که گوشتی که مصرف می کند حلال است یا حرام والخ...-هر چه خواستیم سکوت کنیم نتوانستیم، خدا کند به‏خاطر استعمال واژه قبیحه فوق فیل ترمان نکنند-.

6. این زالزالک هم برای خودش سریالی شده. من که هیچکدام از دو زلزله اخیر تهران را حس نکردم، نه اینکه آدم بی‏احساسی باشم، بلکه در منزل نبودم و در خیابان و ماشین و... هم که زلزله حس نمی‏شود. هر دو بار وقتی برمی‏گشتم منزل وضعیت محله را غیر عادی دیدم، ملت زده بودند بیرون در بوستانها و میادین و حتی برخی روی خاک و خل نشسته بودن، اولش فکر کردم که از شدت بی‏کاری و تغییر آب و هوا در تابستان است، بعد که رسیدیم خانه فهمیدیم که بعله، زلزله اومده. این وسط برخی پیران تماشایی بودند که همچنان دو دستی چسبیده‏اند به دنیا خانم و ول کن معامله نیستند. مردم ما هم انگار از خدا خواسته منتظرند تقی به توقی بخورد و بریزند در خیابانها و شب را بیرون سر کنند، حالا می خواهد تیم ملی برنده شده باشد می خواهد زلزله طبیعی یا سیاسی یا اقتصادی مثل سهمیه بندی شدن بنزین آمده باشد.

فقط مانده ام، مایی که با یک عطسه زمین اینقدر ضربان قلبمان بالا پایین می شود و رنگ رخساره عوض می کنیم، آن روزی که بلاتشبیه زمین بخواهد استفراغ کند-لابد از شدت گناهانی که دیده،«وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا «2» وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا «3» یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا «4»»- می‏خواهیم چه کنیم و به کجا پناه ببریم؟ من که به شانس خود کمی امیدوار شدم، این دوتایی که گذشت را که حس نکردم، پس جای امیدواری هست که سومی را هم درک نکنم. ان شاالله.

7. من معمولا خوابهای درست و حسابی نمی‏بینم، اما چند وقت پیش خواب دیدم که عیالات متحده می‏خواهد یک غلطهایی در لبنان کند، سید نصرالله هم اعلام جهاد می‏کند و... حالا خدا به‏خیر بگذراند این تابستان را، باید صبر کنیم تا ببینیم رویای‏مان صادقه بوده یا مصداق «أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ» بوده. البته ما که زن نیستیم پس می‏شود روی خواب‏مان حساب باز کرد. این را هم نوشتم تا اگر روزی چنین اتفاقی افتاد در تاریخ ثبت شود و باز هم به خودم امیدوار شوم. این هم سابقه مبارزاتی و انفرادی حقیر در بازداشتگاه خیام که آپلود نشده بود، با کیفیت مشتی.(+)

8. در پست قبل آخرش سوال کردم که: اگه گفتید به کی رای دادم؟ یکی از دوستان گفت: خاتمی! یکی از بزرگواران نوشت: توکلی! بزرگوار دیگری گفت: به هردوانه-بر وزن هندوانه- که فکر کنم منظورشان «محمود هاشمی نژاد» بود. فقط کم مانده بود یکی بنویسد: به امام زمان!!! احسنت به این هوش سیاسی خوانندگان‏مان. ای ول.

9. این دو پست نوشته شده در دومین در باب تبعات فوت شدن «خدیجه دده بالا» را هم بخوانید بدک نیست.(+)(+)

10. شما که تا این جایش نشستید و تحمل کردید دندان روی جگر بگذارید این را هم بخوانید جان من، چون مهم است.

چند وقتی بود وبلاگمان حاشیه‏های پرباری نداشت، خودم هم قلیل الکامنت شده ام، فلذا کامنتهایمان سیر نزولی پیدا کرده بود، مشخص می‏شود که رابطه کامنت و حاشیه های وبلاگ و کامنتهای خودم در دیگر وبلاگ‏ها رابطه مستقمی است. این حاشیه‏های وبلاگ ما به قول مجری شب شیشه‏ای حکم سُس زرد را دارد و اصولا سالاد هم بی سُس طعم ندارد، اما برخی خوانندگان باحال بی خیال اصل سالاد شده و فقط سس میل می کنند، انگار نمی دانند که سس خالی خوردن چه مضراتی دارد و خاصیت در اصل سالاد است. عزیزان صادقانه می گویم که با خواندن حاشیه‏ها صرفا وقتتان را تلف می کنید و چیز زیادی عایدتان نمی شود، فردای قیامت جلوی من‏را نگیرید، پس شمایی که فقط این پایین را می‏بینید یک نگاهی هم به بالایش بیاندازید. البته خاصیتی که ممکن است این حاشیه برای من داشته باشد همان«ما عبد الله بشیء احب الی الله من ادخال السرور علی المومن»باشد-البته مومن و نه هر سروری-(+).

در باب کم شدن کامنتها برخی خوانندگان عقیده دارند که این حقیر فقیر، مغرور و متکبر هستم و چنین رفتارهایی را از نوشته هایم برداشت می‏کنند! و این غرور مانع از این می‏شود که نظر دهند. می‏خواهم این پیش فرض را قبول کنم، اما از آنجایی هم که معمولا آدم مغرور برای مغرور دیگری کامنت نمی‏گذارد، پس نتیجه می گیریم فردی که این حرف را می زند خودش هم متکبر است و از سر غرور و ترس از سبک شدن کامنت نمی‏گذارد.

حالا از این حرفها گذشته، چند وقتی است فشار کیف النفس خونمان افتاده و جز با کامنتهای مجهول الهویه و معلوم الحال و مهدور الدم و آدم شارژ کن بالا نمی رود، عاجزانه تقاضامندیم حالی به این نفسمان دهید تا ما نیز کما فی السابق با نوشته های باحال خود، حالی به عقل و قلب‏تان دهیم، چرا که کامنت برای وبلاگ حکم سوخت را دارد برای خودرو با این تفاوت که مجانی است و سهمیه‏بندی ندارد. پس لطفا بترکونید.